گروه هنری میچد

این وبلاگ منعکس کننده نظرات و دیدگاه های گروه هنری میچد می باشد!

گروه هنری میچد

این وبلاگ منعکس کننده نظرات و دیدگاه های گروه هنری میچد می باشد!

آموختن اعداد یک رقمی

مروری بر آثار تازه خادم علی در حاشیه نمایش مینیاتور برگزیده  آسیا درسپن گالری شهر ملبورن آسترالیا

 

کلمه " جنگ " مترادف است با سه دهه بحران و ویرانی در کشور ما افغانستان. جنگی که ابعاد ویرانگرش در تمام عرصه های زندگی اجتماعی ما حی و حاضر بوده و هست. اگر جنگ را تنها در شرایط جنگی آن مقایسه کنیم ، شاید نمودارهای مخرب آن زیاد چشم گیر نباشد ولی وقتی پای سازندگی بمیان آید آنوقت آثار و ابعاد آن بخوبی قابل دید خواهد بود.

در هر جنگ میتوان از زوایایی مختلفی به آن نگریست . یکی از دید هنر تاثیرات آن را محک می زند و دیگری از زاویه اقتصاد و آن دیگری ممکن از یک دید متفاوت تری دیگر. از هر زاویه ای که به جنگ نگریسته شود ، مشهود ترین قربانی آن ما آدم ها هستیم. در این میان ، کودکان معصوم ، قربانی خشونت بزرگترها هستند و در ردیف قربانیان ناخواسته  جای می گیرند.

خادم علی (متولد 1978) یکی از پیشگامان سبک تازه در مینیاتور، طی این چند سال با ترسیم و ترکیبی جدیدی در مینیاتور توانسته آثار بسیار بدیعی را خلق نماید. وی ابتدا با آثار بودایش به شهرت جهانی دست یافت  و بعنوان شاخص ترین نماینده هنری آسیا در رشته مینیاتور در نمایشگاههای زیادی در اکناف دنیا شرکت جسته است؛ وی  این بار نیز آثار تازه ای که موضوعش مواد درسی در مکاتب افغانستان و تاثیرات روانی جنگ برکودکان می باشد، ارائه داده است که مورد توجه گالری های هنری در آسترالیا قرار گرفته و از وی بعنوان نماینده هنر آسیا در نمایشگاهی که بخواطر بازیهای کشورهای مشترک المنافع که از ۱۵  تا ۲۸ مارچ سال روان در شهر ملبورن آسترالیا برگزار شد، دعوت بعمل آمده بود تا با نمایش آثار تازه اش ، از هنر آسیا و مخصوصا مینیاتور که نوعی از نقاشی با بن مایه های مغولی است ، دفاع نماید.

در این نمایشگاه آثاری از چند هنرمند برجسته مینیاتور کار  از کشورهای جاپان ، چین ، مالزی و عمدتا از چند کشور جنوب آسیا با نام "مینیاتور معاصر" در  اسپن گالری  شهر ملبورن به نمایش در آمده است اما آثار خادم از ویژگی خاصی برخوردار هست . خادم نیز تنها هنرمندیست که افتخار شرکت در این نمایشگاه را بدست آورده و شخصا برای معرفی آثارش در نمایشگاه حضور دارد و از نزدیک تجربیات و آموخته هایش را برای بازدیدکنندگان آثارش توضیح میدهد.

خانم هیما سازماندهنده این نمایشگاه معتقد هست

که برای تثبیت هنر آسیا در آسترالیا باید روی مینیاتور بیشتر توجه شود و این تنها چیزیست که میتوان هنر ناب آسیا نامید. وی باور دارد که خادم همان فردیست که میتواند نماینده شایسته ای آسیا در این رشته باشد.

 

موضوع:

موضوعات آثاربه نمایش درآمده هر هنرمند بستگی دارد به شرایط و وضعیت اجتماعی در کشور هنرمند. با همهء اینها ، مسایل جهانی چون تروریسم ، طالبان و یک قطبی شدن جهان در این  آثار ، برجسته تر از هر موضوعی دیگر اند. بطور مثال هنرمند مالزیایی ((آنون دیرا جاگادیوا)) با ارسال چند قطعه مینیاتور در موضوعات مذکور همانند خادم ، بیشتر تروریسم بین المللی و بینش آمریکایی از تروریسم را هدف قرار داده است. وی در یکی از آثارش چهره مغشوشی از یک سرباز طالب را ترسیم نموده که از پایین نیم نگاهی دارد به آن گوشه بالا که بصورت  غبار مانند  مجسمه آزادی در آن هویداست.

اما آموختن اعداد یک رقمی مواد درسی است که خادم با به تصویر کشیدن آن ، فاصله مواد درسی در مکاتب افغانستان و بقیه کشورها را به مطالعه گرفته است. در افغانستان یک کودک حتی در مدرسه و مکتب می آموزد: فشنگ ها و نارنجک های دستی را بشمارید و بگوید که تعداد آنها چند تا میشوند؟ در حالیکه در سایر کشورها ممکن است از سمبل های زندگی همانند انواع و اقسام میوه برای یاد دادن حساب استفاده شود. خادم بازهم هدفمند موضوع را انتخاب و روی آن کار کرده است . تاثیرات روانی جنگ بر کودکان افغانستان نکته ایست که خادم را دوباره با دنیای پیرامونش متصل کرده است .

آثار گزینش شده خادم بدون شک استثنایی اند. وی با مسافرت های مکررش به کشور و مناطق دور افتاده آن توانسته مطالعات خوبی روی کودکان انجام دهد. وی با به مقایسه گرفتن وضعیت و مواد درسی در افغانستان با کشورهای دیگر، تاثیرات مخرب جنگ را بخوبی نمایانده است. وی  تروریسم ، اسلحه ، نگاهی منفی به زندگی عادی  و تصویر یک کودک افغان از شرایط زندگی اش را با همنوعانش در کشورهای دیگر به مقایسه گرفته است. وی  می گوید: برای من وقتی با کودکان کشورم در مورد مواد درسی مکتب شان و شرایط زندگی شان صحبت می کردم و آن را با هم سن و سالان شان در سایر کشورها به مقاسیه می گرفتم ، تکان دهنده بود. واین مسلما آثار مخرب جنگ را می رساند. بطور مثال وقتی از یک کودک افغان سوال کنی که چند نوع اسلحه گرم را می شناسد بخوبی برایت توضیح می دهد . و اگر همین سوال را در کشورهای دیگر از شاگردان مکتب بکنی ، شاید درکش برای شان مشکل باشد.

برمی گردم:

خادم علی پس از دو هفته اقامت در آسترالیا ، دوباره به افغانستان می رود و میخواهد بازهم در بامیان مدتی به مطالعات بیشتری روی کودکان  کشور و مردمش بپردازد. وی پس از انجام مطالعاتش در ماه آگست همراه با آثار تازه و ره توشه های جدیدترش در پروژه کاری سه ماهه در شهر فوکاتای جاپان شرکت می کند تا تصویر ذهنی یک کودک افغان را با کودکان هم سن وسال جاپانی اش  از وضعیت زندگی و مدرسه به مقایسه بهتری بگیرد.        .12/3/2006  

 

 

 

تجدید میثاق با بابه

 

 

گزارشی از : علی رحیمی

 

کمتر شخصیتی در بستر ممتد تاریخ در دوران حیات مادی و دنیوی خود آنچنان که هست ، شناخته شده باشد و دیدگان جامعه به ژرفای اندیشه و عمق افکار و اصالت خط و متانت راه و طریقت او رسیده باشد؛ و این امر ، بعنوان یک سنت اجتماعی در سیر تاریخ بشری در آمده است که این حقیقت را همه ملل ، اقوام و مرزهای جغرافیایی جهان در صحنه حیات اجتماعی خود تجربه نموده اند. رجال و نوابغ انسانی در زمینه های مختلف تاریخی ، فلسفی ، ادبی ، اجتماعی ، سیاسی ، مبارزاتی و ... در دوره ای از تاریخ پدیدار گردیده و با مرگ خویش حیات نوین و واقعی خود را در میان جامعه و نسل های آینده انسانی آغاز کرده اند.

 

بابه شهید مزاری در ردیف و سلسله اینگونه اشخاص و تحت پوشش این سنت تاریخی و اجتماعی قرار داشت که با عروج ملکوتی و شهادت سرخ خویش ، اندیشه سیاسی و آرمان عدالت طلبی خود را در افق گلگون افغانستان و آسمان اندیشه مردم و نسل های آینده آن سامان نمودار ساخت. فریاد عدالت خواهانه آن رهبر فرزانه تا ابد در فضای کشور ما طنین انداز خواهد بود و در میان نسلهای آینده  ای جوامع و ملیت های محروم زمزمه و تکرار خواهد شد.

 

شهید و قهرمان ملی بابه مزاری یازده سال پیش در روز 22 حوت 1373 در حال که در اسارت طالبان جهل و خفاشان شب پرست قرار داشت چون مولایش موسی بن جعفر جام شهادت نوشید و به جاودانگی پیوست. بهمین مناسبت ، در روز دهم مارچ سال جاری مجلس گرامیداشت و تجلیل از یازدهمین سالگرد آن راد مرد توسط "جامعه هزاره ویکتوریا " منعقد گردیده بود که تعداد زیادی از هموطنان عدالت خواه ما در آن شرکت کرده بودند.

 

این مراسم در سالن بزرگ سنت جیرالد پریش واقع در شهر بزرگ دندینانگ ولایت ویکتوریا برگزار شده بود. مراسم مذکور با تلاوت آیات از قران کریم توسط برادر محترم قاری حاج مهدی کاکایی آغاز گردید و با مقالات و سخنرانی ادامه و بالاخره با صرف غذا پایان یافت. حاج مهدی کاکایی با صدای دلنشین و قرائت بسیار زیبایش ، معنویت خاصی به محفل بخشیده و تحسین شرکت کنندگان در مراسم را برانگیخت. حاج مهدی بدون شک یکی از سرمایه های فرهنگی و معنوی ماست که در هرحال و هرجای ، مخصوصا در این دیار باید قدرش داد.

 

پس از آن ، مقالاتی بسیار ارزشمند در وصف ابعاد شخصیت شهید مزاری توسط خواهر زهرا هاشمی ، نسیم یوسفی که از شهر "گریفیت" برای ارائه مقاله اش تشریف آورده بود و آقای علی رحیمی (استاد تکواندو) به خوانش گرفته شد.

 

در اخیر ، از اندیشمند آگاه و سخنور توانمند کشور آقای حسین رضایت که بنا بدعوت جامعه هزاره ویکتوریا از شهر ادلید تشریف آورده بودند ، دعوت بعمل آمد تا با سخنان نغز خویش ، به ایراد سخن بپردازد.

 

آقای رضایت سرآغاز سخنانش را با شعری چنین آغازید: دیروزها که رایت وحدت نداشتیم    جز فتنه های تازه روایت نداشتیم  و.... وی ابتدا با با تشکر و قدردانی از مردم و جامعه هزاره ویکتوریا که در سالروز شهادت بابه چنین محفلی باشکوهی را تدارک دیده اند ، سالگرد شهید مزاری را بهمه تسلیت گفت و آنگاه نقش "بابه" از نظر اجتماعی  و تاریخی را به بحث گرفت . وی علاوه کرد که پدر در خانواده در هالهء قدسی قرار دارد و بالاترین مرجع تصمیم گیری یک خانواده بشمار می رود.همین محوریت است که برای پدر و یا بابه جایگاهی خاصی بخشیده است. بدین رو، از کسی که از یک چنین ویژگی برخوردار باشد بطور استعاره در بعضی جوامع بعنوان بابا یا پدر یاد شده است. این نام در واقع پاس داشت کسی است که در موقعیت یک پدر در جامعه اش سودمند باشد. البته در تاریخ بشری بسیار کم اتفاق افتاده که یک جامعه و ملت برای کسی چنین نام بخشوده  است . مثلا در آفریقایی جنوبی نلسن ماندیلا کسی که آپارتاید نژادی را بزانو در آورد و برای آن سیاه برده  کرامت انسانی بخشید و 27 سال از بهترین ایام عمرش را در زندان سپری کرد ، مردمش به وی لقب "بابا" داده و از وی بعنوان پدر ملت یاد می کنند.

 

فردی دیگری که از یک چنین مشخصه ای برخوردار هست ، مهاتما گاندی است . گاندی برای مردم هند هویت مستقل آفرید و به آنان شخصیت داد. وی توانست با مبارزات مستمرش ، استعمار انگلیس را بزانو بنشاند . شکوهی که گاندی به هند داد ، جزو معجزات تاریخ بشری محسوب می گردد.

 

در افغانستان ، در سراسر تاریخ اش دوبار این اتفاق افتاده است که ملت و مردمش به رهبر شان بابا یا پدر نسبت داده اند. بار اول مردم پشتون برای احمدشا ابدالی بخواطریکه پشتون متفرق و بیابانگرد را گردهم آورد و اساس افغانستان امروزی را بنیان نهاد ، احمدشا بابا لقب دادند و یکبار دیگر نیز در طول تاریخ چند هزار ساله مردم هزاره این امر اتفاق افتاد. یعنی مردم عادی ، فردی را بعنوان پدر و بابه خویش برگزیدند که برای این مردم از جانش هم گذشت. وی کسی نیست بجز عبدالعلی مزاری.

 

آقای رضایت ، علاوه کرد که شهید مزاری نقش پدری اش را آسان بدست نیاورده است. بلکه نقش پدری وی در بستر تاریخی مردم هزاره نهفته است ؛ تاریخ که در چند مرحله باید تقسیم بندی کرد . وی با بر شمردن سه دور از تاریخ هزاره ها  که تمدن بزرگ کوشانی را بنیان نهاده اند از شبهات تاریخی که در گذشته  تاریخی این مردم بوجود آمده ، به روشن اندازی تاریخ مردم هزاره پرداخت. وی با بیان اینکه هزاره ها نه بازماندگان چنگیز و هزاره اسکندر اند آنطوریکه در تاریخ جعل شده است  و نه هم بی رگ و ریشه . هزاره ها بازماندگان تمدن بزرگی بودایی اند که در هزارستان باستان سکنی داشته اند و برای چندین هزار سال در این سرزمین مقیم بوده اند.

 

وی در اخیر سخنانش اضافه کرد که : تا زمانی که در تاریخ کشور ما عبدالرحمن خان و مولوی عمر زاده میشود ، باید مزاری باشد تا فریادگر عدالت و عدالت خواهی شود و باید مزاری هم در این بستر بروید تا آزادی و آزادگی در این کشور نمیرد. راه مزاری زنده و پاینده باد.

 

20/3/2006